Nie ma więc nigdy charakteru procesu pobierania, kumulowania i organizacji informacji w ich jedynie poznawczym znaczeniu. Z natury rzeczy jest obciążony emocjonalnie, wiązany z różnego typu wzmocnieniami. Stąd też w tych zakresach daleko bardziej niż przy nabywaniu wiedzy i umiejętności innego rodzaju dochodzi do wytwarzania się od razu silnych powiązań treści poznawczych z określonymi stanami uczuciowymi i dążeniami jednostki, do jednoczesnej strukturalizacji uczuciowo dążeniowych komponent doświadczenia. Tm większa przy tym dojrzałość funkcji bazowych, tym bardziej możliwe lepsze uporządkowanie osobowo ważnych treści (jednocześnie poznawczych, emocjonalnych i dążeniowych). Powstawanie, utrwalanie się i porządkowanie złożonych struktur treściowych, poznawczo-emocjonalno dążemowych zarazem uznać należy za zjawiska bezpośrednio przygotowujące rozwój osobowości. Ich tworzenie się bowiem stanowi bezpośredni warunek dojrzewania funkcji osobowego „ja”, rozwoju głównych dynamizmów regulacji zachowania i przechodzenia na coraz wyższy poziom organizacji struktury osobowości jako takiej.