Zachowanie rodziców podczas treningu karmienia, czystości, treningu w opanowywaniu reakcji gniewu czy też treningu seksualnego staje się źródłem specyficznych, pozytywnych i negatywnych wzmocnień, rozstrzyga o ogólnych i trwałych oczekiwaniach, o późniejszych przekonaniach dziecka i sposobie przeżywania rzeczywistości. Fakt ich tworzenia się bez udziału aktywnej świadomości werbalnej sprawia, że możliwości ich poznania i zmiany są bardzo ograniczone. Odbywający się w dzieciństwie trening przystosowania sprzyja tworzeniu się obok prostych automatycznych, nawykowych reakcji nowego poziomu zachowania w postaci wyższych procesów psychicznych. Na tym poziomie reakcja następuje po całym łańcuchu reakcji wewnętrznych typu intelektualnego dokonujących się za pomocą słów i zdań. Język i inne reakcje sygnału twórcze odgrywają tu zasadniczą rolę. Przejście na poziom werbalny umożliwia dziecku przyswojenie ważnych kulturowo generalizacji i różnicowań. Oznaczenia słowne pośredniczą w sposób istotny w procesach rozwoju psychicznego: ukierunkowują uwagę, wpływają na percepcję rzeczywistości i wyobrażenia, uruchamiają popędy, podtrzymują motywację, pozwalają na przewidywanie i uniezależnienie się od aktualnych bodźców.