Związane są przede wszystkim z sytuacjami życia społecznego. Wyjątkowo doniosłe znaczenie w intensyfikacji procesów rozwoju osobowości mają zadania realizujące zamiary jednostki i wiodące do urzeczywistniania celów. We wcześniejszych okresach dokonuje się ćwiczenie oraz przyswajanie funkcji prostych i fundamentalnych w nieskomplikowanych sytuacjach codziennego życia. Początkowo ma ono charakter nabywania umiejętności, posługiwania się prostymi przedmiotami przez manipulację i coraz bardziej złożone, dowolne i zamierzone operacje angażujące kontrolę świadomości. Ważną kategorię sytuacji rozwijających stanowią interakcje między jednostkami i grupami, w toku których dochodzi do wzajemnej wymiany informacji i sterowania, do współdziałania lub też kontrowersji i antagonizmów. Specjalne znaczenie maj ą przy tym zadania nowe i nietypowe, a także zadania trudne. Jeśli stopień trudności nie przekracza granic możliwości ich pokonania, aktywność jednostki jest bardzo istotnym czynnikiem rozwojowym. Dokonuje się nabywanie schematów działania, technik realizacji zamiarów i celów. Jednostka przyswaja sobie przepisy szczegółowe, zasady formalne, prawne, ustawowe, regulaminowe. Rozwojowi podlega jednocześnie jej więź społeczna z otoczeniem.