Wydaje się, iż dla uzyskania możliwości odpowiedzi na powyższe pytania konieczne jest dokonanie pewnych rozróżnień nawiązujących do zaproponowanej przez nas koncepcji osobowości. Chodzi mianowicie o odróżnienie tego, co stanowi pierwotną bazę wyjściową rozwoju osobowości, od tego, co należy bezpośrednio do jej struktury. Brak tego rozróżnienia w większości teorii sprawia, iż specyfika rozwojowych przemian osobowości ulega zatarciu i zostaje sprowadzona do zjawisk związanych z ogólnym rozwojem psychomotorycznym dziecka. Rozwój bazy wyjściowej tymczasem nie może być utożsamiany z rozwojem osobowości jako takiej. Nie zawsze bowiem do niego prowadzi, a z całą pewnością nie jest czynnikiem wystarczającym do osiągania coraz wyższych etapów osobowej dojrzałości.
Przez pojęcie bazy wyjściowej rozumiemy tu wszystkie struktury i funkcje elementarne w stosunku do dynamizmów regulacyjnych, zorganizowanych wokół osobowego „ja”. A zatem struktury i funkcje jeszcze nie włączone w układ funkcjonalny osobowości, pełniące własne, odrębne w stosunku do funkcji cen dynamizmów, zadania (niejako na ich marginesie), funkcje będące przejawem nie tyle osobowości, ile psychiki.Ich stopień elementarności i pierwotności w stosunku do osobowości może być różny. Im bardziej są pierwotne, tym bardziej bywa pośredni choć niekoniecznie mniej znaczący—związek ich rozwoju z rozwojem osobowej struktury.