Wykorzystuje strukturę powiązań intuicyjno emocjorialno dążeniowych i poznawczo emocjonalno dążeniowych wytworzonych w procesie subiektywnej interioryzacji doświadczenia interpersonalnego. Uaktywniany jest przez sytuacje bodźcowe pozostające w związku z istotnymi potrzeba- mi psychicznymi jednostki, takimi jak potrzeba bezpieczeństwa, więzi emocjonalnej z innymi, akceptacji i inne pochodne. Czynnik dynamizujący zachowanie stanowi napięcie potrzeb spowodowane sygnałami ich zagrożenia lub możliwości zaspokojenia. O kierunku ząchowań decyduje szczegółowy rodzaj potrzeb oraz treść powiązanych z nimi subiektywnych schematów poznawczych. Siłę wyznacza ich nasilenie i miejsce w hierarchii innych czynników dynamizujących zachowanie. Regulacja zachowań odbywa się zgodnie z subiektywną reprezentacją siebie i innych oraz interakcji między jednostką a otoczeniem, za pośrednictwem dostępnego zestawu zachowań służących realizacji potrzeb (tzw. technik adaptacyjnych). Zachowanie wygasa z chwilą osiągnięcia stanu równowagi emocjonalnej, redukcji przykrego napięcia psychicznego, zrealizowania dostępnych możliwości poprawienia swojej pozycji interpersonalnej.