Ukazuje ją jako system o trzech centrycznych warstwach oddzielonych barierami luźno powiązanych cech, percepcji, potrzeb. Elementy najbardziej centralne najlepiej komunikują z pozostałymi. Struktura osobowości w Ujęciu Z. Freuda to nie struktura jednolita i zhierarchizowana, ale zdecydowanie konfliktowa trzech odrębnych sfer życia psychicznego. Koncepcje St. Gerstmanna, J. Reykowskiego i W. Łukaszewskiego przedstawiają osobowość jako organizację układów pełniących różnorodne funkcje i działających na różnych zasadach, ale integrujących się w jakimś osobowym centrum odpowiedzialnym za kontrolę i regulację, skupiającym dane i możliwości wszystkich układów pozostałych. I tak na przykład St. Gerstmann opisuje osobowość jako organizację, w której pewne układy mają charakter elementarny (np. funkcje poznawcze i emocjonalno-społeczni), inne zaś pełnią centralne funkcje. Centrum osobowej struktury stanowi układ kontrolo regulacyjny (łączący układ doświadczeń z aktualnymi danymi poznawczymi i emocjonalnymi oraz z funkcjami twórczymi), układ mający możliwość formułowania programu działania i przekazywania go do układu wykonawczego.