Istotny wkład w teorię kształtowania się osobowości wniosła psychologia genetyczna ujmująca rozwój psychiczny dziecka w kategoriach rozwoju poznania. W myśl tej teorii tworzenie coraz adekwatniejszej reprezentacji poznawczej świata zewnętrznego i wewnętrznego jednostki ma podstawowe znaczenie dla osiągnięcia coraz wyższego poziomu jej strukturalizacji wewnętrznej. Rozwój osobowości to postępujący w miarę doskonalenia się aparatu poznawczego i w […]
Faza 1 to okres wyłaniania się „ja”, w którym tworzy się poczucie siebie cielesnego, tzw. „ja cielesne”. Faza 2 wiąże się z pojawieniem się poczucia stałej identyczności, sprzyjającej wytworzeniu się „ja materialnego”. Faza 3 rozpoczyna się w chwili wystąpienia symptomów miłości własnej i szacunku dla samego siebie. Objawia się to początkowo w postaci wzmożonej potrzeby autonomii, negatywizmu […]
Nowości bodźców itp., ale też uczenia się poznawczego (strukturalizującego zachowanie), tworzenia struktur wewnętrznych jako odpowiednika zewnętrznej rzeczywistości. Ważnym elementem w tym procesie jest ukierunkowanie rozwoju dziecka wynikające z jego intuicyjnego rozumienia siebie i sytuacji, procesów identyfikacji i związanego z nimi uczenia naśladowczego postaw, wartości, form rozumowania itp. Duże znaczenie ma również uczestnictwo, czyli aktywne zaangażowanie […]
Etap I rozwoju osobowego to czas utrwalania się odruchów na bazie wrodzonego systemu sensoryczno motorycznego. Integrującą rolę pełnią w tym okresie formy wyuczonych zachowań adaptacyjnych. Etap II obejmuje okres tworzenia się nawyków jako systemu zintegrowanych i utrwalonych dzięki wzmocnieniu odruchów warunkowych. Etap III to tworzenie się bardziej dynamicznej i plastycznej integracji specyficznych nawyków (w zakresie uczuć, potrzeb, […]
Bardziej rozwiniętą koncepcję rozwoju osobowości, ujętą także w kategoriach teorii uczenia się, a wykorzystującą przy tym zdobycze teorii motywacji i teorii roli, można znaleźć u G. W. All- porta K Rozwój osobowości, jego zdaniem, to zachodzące w procesie uczenia się różnicowanie się struktury zachowań i ich stopniowa integracja. Początkowo dziecko jest jednością dynamiczną, reaguje globalnie […]
Szybkie i ekonomiczne uczenie się, tworzenie się złożonego zestawu nawyków dostosowanych do zróżnicowanego kontekstu sytuacyjnego. Trening społeczny wytwarza przy tym potrzebę orientacji w czasie, przestrzeni, grupie, sytuacji. Otoczenie nagradza poprawny opis rzeczywistości, krytycyzm, jasność, logikę, porządkowanie, eliminowanie sprzeczności. Wszystko to pomaga w rozwoju poczucia rzeczywistości u dziecka. Nagradzanie zachowań proponowanych przez innych, a nie związanych […]
Zachowanie rodziców podczas treningu karmienia, czystości, treningu w opanowywaniu reakcji gniewu czy też treningu seksualnego staje się źródłem specyficznych, pozytywnych i negatywnych wzmocnień, rozstrzyga o ogólnych i trwałych oczekiwaniach, o późniejszych przekonaniach dziecka i sposobie przeżywania rzeczywistości. Fakt ich tworzenia się bez udziału aktywnej świadomości werbalnej sprawia, że możliwości ich poznania i zmiany są bardzo […]
Ponownie stwierdzono ogromny wpływ rodziców na kształtowanie psychicznego rozwoju dziecka, ich specjalną zdolność modelowania i wzmacniania dzięki trwałej i głębokiej więzi uczuciowej z dzieckiem oraz codziennemu z nim kontaktowi o wystarczającym stopniu szczegółowości (nieosiągalnemu dla osób dalszych). Fakty i prawa odkryte przez teorię uczenia się stały się źródłem inspiracji, przyczyną powstania wielu koncepcji dążących do syntezy […]
