W normalnych warunkach jak już zaznaczyliśmy można mówić o charakterze fazowym procesu rozwojowego. Istnieją podstawy do wyodrębnienia w nim wyraźnych stadiów, w których jednostka, wykorzystując świeżo zdobyte możliwości, przechodzi na nowy sposób regulacji swoich stosunków ze światem wewnętrznym i zewnętrznym. Zgodnie z naszą definicją osobowości i przedstawionym już rozumieniem istoty osobowego rozwoju proponujemy uznać za zasadnicze kryterium osiągania kolejnych faz rozwojowych fakt przechodzenia „ja” jednostki na coraz wyższy poziom funkcjonowania w związku z rozwojem nowych dynamizmów regulacyjnych. Wydaje się, iż pozostając w zgodzie z powyższym rozumieniem można wyodrębnić osiem oddzielnych etapów, w których ogólny rozwój psychiczny doprowadza do tworzenia się nowego rodzaju struktur wewnętrznych, do przejmowania wiodącej roli przez nowe dynamizmy regulacji, a w konsekwencji do zasadniczej zmiany centralnej orientacji „ja” (danych orientujących, celów i zasad funkcjonowania).