Obejmuje ono okres od 6 miesiąca do końca pierwszego roku życia, w którym dziecko w sposób intymny jednoczy się ze środowiskiem, wciela się w nie, chłonie wszystko, z czym się styka. Jest to okres radykalnego subiektywizmu i synkretyzmu. Symbioza uczuciowa odbywa się na wzór organicznej. Osmotyczny związek z otoczeniem wzbogaca wrażliwość dziecka. Zaczyna się rozwijać osobowość. Wymiana z otoczeniem w tym czasie może głęboko ukierunkować przyszłe zachowanie się jednostki. Stadium III to stadium sensoryczno-motoryczne obejmujące okres między 1—3 rokiem życia. Charakterystyczne dla tego etapu rozwoju jest prawie całkowite zwrócenie się do świata zewnętrznego na bazie opanowanej umiejętności chodzenia i mowy. Dominują zachowania orientacyjno badawcze i aktywność zabawowa. Dokonuje się coraz precyzyjniejsze różnicowanie. Osobowość wyłania się z pierwotnego pomieszania z otoczeniem i współuczestnictwa z nim. Stopniowo zostają wyeliminowane reakcje mylące podmiot z tym, co obok niego. Ogromne znaczenie ma tu poznanie własnego ciała, integracji jego części, odróżnienie go od świata wyobrażeń. Rozwój procesów poznawczych przygotowuje nowe stadia rozwoju osobowości.